it has been pretty bad lately

Nie wiem nawet jak zaczac, nie wiem co wam najpierw opowiedziec, czy mam wam sie jakos tlumaczyc czy po prostu opowiedziec wam co sie u mnie dzialo. Nie bylo mnie tu, bo jedyne co chcialam robic to albo spac albo nic nie robic. Jest leniem to prawda, ale tak zle jeszcze nie bylo. Nie odrabialam pracy domowej, nie mialam wf od hoho, nie chcialam wychodzic z domu, moj grafik posilkow wygladal tak ze nie jadlam nic przed 15, nie chcialo mi sie nawet jakos specjalnie ladnie ubierac( cos co normalnie uwielbiam). Prawda jest taka, ze nie mialam na nic ochoty, jedyne co sprawialo, ze sie usmiechalam to moj chlopaka.  Byl on jedyna osoba z ktora tak na prawde chcialam spedzec czas przez ten i poprzedni miesac.

 Nie chcialam wam juz narzekac i mowic jak bardzo negatywne sa moje dni, wolalam trzymac to dla siebie, nawet teraz nie bede wam opowiadala szczegolow bo nie wydaje mi sie, zeby to byl taki dobry pomysl.  Powiem tak - moja glowa byla przepelniona duza iloscia negatywnych rzeczy, nie czulam sie dobrze i wydalo sie jakby wszystko sie walilo. Mozecie mi pisac, ze was olewam, ze nie zaslujguje na tyle czytelinkow ale nie zaluje tego iz wolalam przez ten czas zajac sie soba, starac sie wrocic do starego stanu, spedzac czas z tych ktorym kocham aby tylko nie siedziec i myslec samemu. Trzeba o siebie dbac i jesli ja nie czulam sie wstanie aby napisac cos tu, to mam nadzieje ze to uszanujecie. Kocham was i nie mam zamiaru konczyc z blogiem.

Jak wspominalam Philip byl dla mnie wielka podpora kiedy sama juz nie dawalam sobie rady. Jakies dwa tygodnie temu mielismy projekt w szkole gdzie przez trzy dni mielismy chodzic do pracy, do ktorej sami skladalismy podanie. Poczatkowo mialam sama isc do przedszkola, ale Philip zaprosil mnie do jego taty do Oslo wiec wlasnie tam zostalam od wtorku do niedzieli. Chyba ten wyjazd sprawil, ze moj stan sie polepszyl. Nianczyl mnie jak male dziecko, na reszczcie zaczelam jesc i pic normalnie, smialam sie do placzu, spalam cala noc i dobrze sie bawilam. Nie moge opisac jak bardzo szczesliwa i i bezpieczna czuje sie w jego otoczeniu. To tez jego zasluga, ze teraz do was pisze, poniewaz obiecalam mu ze dzisaj pojawi sie post. Wlasnie takiego wspanialego, inspirujacego i motywujacego chlopaka potrzebuje teraz...a i nie wiecie jak bardzo potrzebuje was teraz ♥ Nie bede sie z nim widzialam przez cale wakacje i ta mysl przeraza mnie teraz najbardziej..

Wakacje mi sie juz rozpoczely, za nie dlugo jade na trzy tygodnie do Polski gdzie mam zamiar robic duzo zdjec i bede mogla was spamowac na snapie(lulublog) i instagramie (lucyblog) a na youtube tez wroce ale potrzebuje na razie wiecej czasu. Chce najpierw zaczac blogowac co jakies dwa/ trzy dni i zrobic jedna rzecz porzadnie a pozniej i filmiki wroca!

Na raziem stoje pomiedzy osoba ktora jestem a ta ktora chce byc, ale mam wielka chec aby na reszcie zebrac to wszystko do kupy i chce zebyscie mi towarzyszyli♥ ♥ ♥